- imprecari
- желать кому чего (особ. худого) (1. 1 § 3 D. 50, 13).
Латинско-русский словарь к источникам римского права. Изд. 2-е, дополненное. - Варшава, Типография К. Ковалевского. Ф.М. Дыдынский . 1896.
Латинско-русский словарь к источникам римского права. Изд. 2-е, дополненное. - Варшава, Типография К. Ковалевского. Ф.М. Дыдынский . 1896.
imprecar — (Del lat. imprecari, desear.) ► verbo transitivo Pronunciar palabras con las que se pide un daño o desgracia para una o varias personas: ■ la muchedumbre imprecaba al jurado. SE CONJUGA COMO sacar * * * imprecar (del lat. «imprecāri») tr.… … Enciclopedia Universal
imprécation — [ ɛ̃prekasjɔ̃ ] n. f. • mil. XIVe; lat. imprecatio, de precari « prier » ♦ Littér. Souhait de malheur contre qqn. ⇒ anathème, malédiction. Lancer, proférer des imprécations contre qqn. Les imprécations de Camille, d Agrippine. « les “fureurs”,… … Encyclopédie Universelle
mauldire — aucun, Imprecari alicui, Vae alicui imprecari. B. Maledicere, Deuouere aliquem, Diras alicui imprecari, Dira precari alicui, Male precari alicui. Mauldire bas quelqu un, qu il n en oye rien, Tacite praetereuntem execrari. Mauldict, Execratissimus … Thresor de la langue françoyse
Imprecate — Im pre*cate, v. t. [imp. & p. p. {Imprecated}; p. pr. & vb. n. {Imprecating}.] [L. imprecatus, p. p. of imprecari to imprecate; pref. im in, on + precari to pray. See {Pray}.] 1. To call down by prayer, as something hurtful or calamitous. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Imprecated — Imprecate Im pre*cate, v. t. [imp. & p. p. {Imprecated}; p. pr. & vb. n. {Imprecating}.] [L. imprecatus, p. p. of imprecari to imprecate; pref. im in, on + precari to pray. See {Pray}.] 1. To call down by prayer, as something hurtful or… … The Collaborative International Dictionary of English
Imprecating — Imprecate Im pre*cate, v. t. [imp. & p. p. {Imprecated}; p. pr. & vb. n. {Imprecating}.] [L. imprecatus, p. p. of imprecari to imprecate; pref. im in, on + precari to pray. See {Pray}.] 1. To call down by prayer, as something hurtful or… … The Collaborative International Dictionary of English
imprecate — verb ( cated; cating) Etymology: Latin imprecatus, past participle of imprecari, from in + precari to pray more at pray Date: 1613 transitive verb to invoke evil on ; curse intransitive verb to utter curses … New Collegiate Dictionary
imprecate — imprecator, n. imprecatory, adj. /im pri kayt /, v.t., imprecated, imprecating. to invoke or call down (evil or curses), as upon a person. [1605 15; < L imprecatus ptp. of imprecari to invoke, pray to or for, equiv. to im IM 1 + prec PRAY + atus… … Universalium
ANATHEMA sim — Iudaeis et antiquis Christianis, sollennis in iureiurando formula; h. e. a Synagoga et Ecclesia exclusus sim: Cuiusmodi anathema sibi imprecari, καταναθεματίζειν, dixêre. Apud Matthaeum c. 26. v. 74. de Petro Dominun abiurante, τότε ἤρξατο… … Hofmann J. Lexicon universale
VIA — I. VIA Hispaniae Tarraconens. fluv. Ptolem. vulgo Avia, per Callaicos in Minium defluit. II. VIA Mauritaniae Caesareensis urbs, Ptolem. III. VIA ius est eundi, agendi, et ambulandi hominis: nam iter et actum via in se continet. Has primi… … Hofmann J. Lexicon universale
imprecare — im·pre·cà·re v.intr. e tr. (io imprèco) 1. v.intr. (avere) CO rivolgere parole ingiuriose o maledizioni all indirizzo di qcn., di qcs.: imprecare contro qcn., contro il malgoverno | ass., proferire parole o frasi rabbiose e volgari o bestemmie:… … Dizionario italiano